Interieurdesigner Issabella van Baaren neemt bij ieder ontwerp de bewoners en hun leefomgeving als uitgangspunt. In de loop der jaren ontwikkelde ze een eigen handschrift, dat zich onder meer kenmerkt door een goed oog voor detail. Voor een historisch interieur van een landhuis uit 1923 in de Veluwse bossen mocht ze alle registers opentrekken, mits de oorspronkelijke sfeer gehandhaafd bleef.
De bevlogen interieurontwerper Issabella van Baaren kent de weg in monumentenland. Na jaren voor een gerenommeerd bureau te hebben gewerkt, startte zij vijf jaar geleden haar eigen bedrijf: Issabella Interiors. ‘Ik merkte dat de markt veranderde’, verklaart ze die stap. ‘Flexibiliteit en transparantie zijn steeds belangrijker geworden. Ik ben heel open en stel veel vragen om duidelijk te krijgen waar men wel en vooral niet van houdt. Het is dan nog een heel gepuzzel om tot een ontwerp met kleur- en materiaalvoorstellen te komen; de wensen, de beperkingen en het budget moeten goed op elkaar afgestemd zijn.’
Totaalproject
Wat in dit geval begon als een verzoek om nieuwe gordijnen voor een aantal vertrekken in een begin twintigste-eeuws landhuis op de Veluwe, eindigde in een totaalstofferingsproject. De opdrachtgever, een stichting, betrok Issabella er pas bij toen de eindfase van de restauratie al naderde. Ze kreeg drie maanden om het op te leveren. ‘Men denkt weleens: gordijnen, behang, en meubelstoffering, dat is zo gepiept. Maar vaak moeten stoffen nog geweven of nagemaakt worden, en daar gaan weken overheen. Ondanks de krappe deadline is het gelukkig allemaal goed gekomen, het resultaat mag er zijn.’
Oorspronkelijk
Zoals bij elke opdracht, begon Issabella aan dit project door goed te luisteren. ‘Er wordt weleens gezegd dat klanten jouw stijl moeten accepteren. Maar voor mij zijn de bewoners en het huis het concept. Een ontwerp is een samenwerking. En dat is veel leuker dan ergens je eigen stempel opdrukken.’
De stichting wilde het landhuis zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat terugbrengen, onder het motto van de vroegere bewoners: niet veranderen om de verandering. ‘De familie is altijd erg zuinig geweest, zelfs kromme spijkers werden recht geslagen. Maar wat ze in de loop der jaren aan het huis gedaan hebben, had wel kwaliteit. Overal waren de originele wandbekleding en meubelen nog aanwezig. Die kleuren, patronen en technieken vormden het startpunt.’
Museaal behang
Issabella, onder andere specialist in wandbespanning, tovert een gehavend behangfragment tevoorschijn met een bijzonder satijneffect. ‘Hiermee was de groene eetkamer betengeld, een museale behangsoort die vroeger alleen in Zwitserland werd gemaakt. Het is gegaufreerd, een techniek waarbij het patroon met behulp van een verhitte mal in het papier wordt geperst. Dit was de eerste keer dat ik zoiets in handen had.’ Omdat namaken te kostbaar zou zijn, schakelt Issabella een contact uit Schotland in. ‘Via hem kreeg ik toegang tot een behangcollectie die gebaseerd/geïnspireerd is op bestaande archiefstukken; ik koos een bladmotief met ronde vormen in een vrijwel identieke sfeer. Het effect is iets anders doordat het patroon geverfd is, maar het verschil is haast onzichtbaar.’
Velours
Ook voor de voormalige rooksalon, waar de koperen schouw uit een ouder familiehuis het pronkstuk is, haalde Issabella alles uit de kast voor een optimaal effect. ‘Deze kamer had een flockbehang (behang met een fluwelen opdruk, red.) dat niet meer verkrijgbaar was in het juiste rood. Daarom koos ik ervoor velours in die kleur op een paperbacking aan te brengen. Toen dat erop zat, viel het kleurverschil met de oude, verschoten gordijnen ineens op. Dus hebben we nieuwe gordijnen uit hetzelfde velours laten maken.’ Ook bij het ophangen daarvan, komt Issabella voor een verrassing te staan: ‘We kwamen niet minder dan honderddertien handgemaakte grote houten roederingen tekort! Mijn vader heeft ze op de draaibank in z’n atelier nagemaakt op basis van de nog bestaande.’
Spijkerbroek
De empirekamer, die na het diner dienstdeed als theesalon voor de dames, is de meest zonnige stijlkamer in het huis. De gele fauteuiltjes trekken er de aandacht. ‘Ze waren bekleed met een empirestof van zijde, maar omdat die heel kwetsbaar is, koos ik bij de herstoffering van de zittingen en rugleuningen voor een katoenen stof, in dezelfde kleur en patroongebruik. Zo kun je er ook in je spijkerbroek op zitten; het huis is tenslotte geen museum. De effen stof aan de buitenkant heb ik er apart bij gezocht, dat was een hele zoektocht.’ Ook in de salon nam Issabella de wanden onder handen. ‘In Frankrijk heb ik een moirébehang laten maken om dat vervolgens te laten gaufreren (walsen) met een verticale streep, om de oorspronkelijke sfeer intact te houden.’
Handtekening
In de leerkamer, vernoemd naar de vroegere onderwijsfunctie, komt het handschrift van de interieurdesigner subtiel aan de oppervlakte. ‘Het behang is heel uitbundig, dus heb ik in contrast daarmee voor effen linnen gordijnen gekozen. Om toch de link tussen beide te maken, kregen de gordijnen een luxueuze afwerking met rijke passementen. Het zijn dit soort details waaraan je mijn werk herkent.’ Ook in de eetkamer en de salon vallen de fraaie biezen in het oog. ‘Nog een leuk detail: overal in het huis hingen rolgordijnen met kanten afzetting. In de loop der jaren zijn die door vervanging van elkaar gaan verschillen. Nu is alles teruggebracht naar één stijl met kant dat nog in Italië wordt geproduceerd.’
Deventer tapijt
Over de gespiegelde marmeren vloerplaten in de hal –elk maar liefst 1,30 bij 1,30 meter– ligt nog een originele pers, net als in de andere ruimtes. ‘Hoe ouder die zijn, hoe mooier’, vindt Issabella. Ook op de trappen is nog een deel van de originele loper behouden. ‘Een Deventer tapijt, handgeknoopt. Dat wordt alleen nog in Portugal gedaan. De familie is er heel zuinig op geweest: telkens als een stuk versleten was, werd het ertussenuit gehaald en maakte men de goede delen weer aan elkaar. Het deel dat echt aan vervanging toe was, heb ik in kleur en uitstraling laten aansluiten bij het origineel.
Dat in het huis altijd is geleefd, heeft wat de interieurontwerper betreft z’n charme. ‘Het interieur is een mix van meubelen en stijlen en vertelt dus niet één verhaal. Heerlijk! Gelukkig kan dit huis het allemaal hebben.’
Meer informatie over Issabella Interiors vindt u op www.issabella-interiors.com
Tekst | Jasper Gramsma
Fotografie | Otto Kalkhoven
Geplaatst in september/oktober-editie 2020
